Köyünde hukuk fakültesini kazanan tek kişiydi. Ankara ‘da okuyordu. Tatil dönemlerinde zaman zaman köy kahvesine uğrardı. Büyükşehirde okuyan biri olarak yaşlılar bile ona ilgi ve itibar gösterirlerdi.
Bir gün köy kahvesine uğradığında etrafına yaşlılar ona merakla soru soruyorlardı.
—Hükümetin durumu ne olacak?
—Erken seçim olacak mı?
—Hükümet çiftçiye nasıl bakıyor?
O ise Ankara’nın kenar semtinde çok kısıtlı bütçeyle zor şartlarda hayatını sürdürüyor ve derslerden başına kaldıramıyordu. Ne hükümetle ne siyasetle ilgisi vardı. Sorulara tek cevabı vardı.
—Bilmiyorum.
Ramazan emmi dayanamamıştı, sonunda biraz kızgın ifadeyle konuştu.
—Bre oğlum, sende benim topal Mehmet’in dükkânına gidip geldiğim gibi Ankara’ya gidip gelmişin.
Durdu GÜNEŞ
(Her güne bir fıkra)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder