12 Eylül 1980 öncesinde sağ ve sol kutuplaşmasının yoğun olduğu dönemlerde taraflar birbirini komünist ve faşist olarak etiketliyordu.
Elbistan’da uzun kış gecelerinde soba etrafına oturulur sohbet edilirdi. Sohbetin içinde genelde siyaset olurdu.
Ahmet amca, oğlu Mustafa ve ben oturmuş sohbet ediyoruz. O sıralar lise öğrencisiyim. Ahmet amca, oğlu Mustafa’ya kızıyor. “Abdest yok, namaz yok, işte komünist, Komünistin boynuzu mu olur sanki.”
Mustafa biraz mahcup “yapma baba” diyor. Ahmet amca hızını alamıyor.” O zaman gusül abdestinin duasını oku bakayım.” diyor. Mustafa sessiz kalınca yükleniyor. “Bak gusül abdestinin duasını bile bilmiyorsun, demek ki cünup geziyorsun.”
Ben düşüyorum “gusül abdestinin duası ne diye” sonra Ahmet amcaya soruyorum. “Ahmet amca gusül abdestinin duası nasıl ki?
Ahmet amca “bu da bilinmez mi?” der gibi yüzüme bakıp “gusül abdestinin duası “ mazmaza, istinşak sair bedeni yıkamak” diyor.
Ben konuyu anlayıp “Ahmet amca bunlar gusül abdestinin şartları: mazmaza,; ağza su vermek, istinşak; burna su vermek, sair bedeni yıkamak ise tüm vücudu yıkamaktır.” diyorum.
Ahmet amca doğru bildiği bir şeyin yanlış olma ihtimalinden hoşlanmıyor, sonra “ Yooo evladım, ben hocadan duydum. Bu duayı okumadan gusül abdesti kabul olmaz. Siz her ihtimale karşı bu duayı okuyun. İçinizde cenabet şüphesi kalmasın.” diyor.
Durdu GÜNEŞ
(Her güne bir fıkra)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder