Afşin ilçesinin bir köyünden K.Maraş merkeze gelen bir köylü kapalı çarşıyı dolaşmış. Bakırcılar çarşısını gezmiş. Hayatında ilk defa o kadar bakır ve bakırcı gören köylü bakırlara hayran kalmış. Bakır işlemeleri de yapılan çarşıda her taraf da bakır her tarafta bakır işlemelerinden doğan sesler. Sanki yer bakır, gök bakır. Köylünün iç dünyasını bakır çok etkilemiş.
Köyüne döndüğünde kahveye gitmiş. Muhtar Omar Osman emmiye K.Maraş’ı anlatmaya başlamış. “Vay ananı avradını… Omar Osman emmi Maraş’da da bakır varmış.” Duruyormuş tekrar söze başlıyormuş “Vay ananı avradını… Omar Osman emmi ..Maraş’da da bakır varmış.” Aradan zaman geçiyor yine devam ediyormuş. “Vay ananı avradını… Omar Osman emmi Maraş’da da bakır varmış.”
Köylü doğal bir şekilde peş peşe söylediği “ananı avradın..” ifadesini küfür anlamında değil, hayretini güçlendirmek için kullanmaktadır. Fakat Omar Osman emmi üst üste iki de bir “vay ananı avradını..” sözüne kızmış, sonra “Bende senin ananı avradını… Maraş olur da bakır olmaz mı?” demiş.
Durdu GÜNEŞ
(Her güne bir fıkra)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder