Bilge baykuşla karga oturmuş hasbıhal ediyorlardı
Karga hayatından yakınmaya başladı:
—Bizimkide hayat mı şu insanlara bak. En güzel yiyecekleri
yiyorlar. İletişimde, ulaşımda olağanüstü imkânlara sahipler. Üretilen enerjiyle
hayatları ne kadar kolaydır.
Bilge baykuş, ‘hiçbir şey göründüğü gibi değil’ anlamında
söze başladı
—İnsanların gerçek hallerini bilsen imrenmez, onlara
acırsın. Hayatlarını cazip ve kolay gösteren şeylerin bedeli o kadar ağır ki. Yiyeceklerinin
genetiğini bozar, hormon karıştırır sonra sağlıksız bir şekilde yaşar ve
ölürler. Ulaşımı her geçen hızlandırarak kaza ve ölüm sayısını artırırlar. İletişim
o kadar ilermiş ki; manyetik havuzların içinde fiziksel sağlıklarını bilgi
kirliliği içinde düşünsel sağlıklarını kaybederler. Enerji üretiminde hepimizin
yaşam alanı olan doğayı mahvederler. İnsanlar hayatı zor ölümü kolay hale
getiren bir süreci nasıl da başarırlar. Şaşılacak şey. Niye bunlara
imreniyorsun ki?
Karga ‘ o kadarına aklım yetmez’ der gibi konuştu:
—Valla, insan kendini hem canlıların en gelişmişi sayıyor hem
de kendi eliyle kendini bozarak hayatı eziyete, dünyayı cehenneme çeviriyorsa,
bunu kavramak idrakimin üstündedir.
Birde insanoğlu hep bana aptal fıkralarında rol veriyor ya, asıl
gülünmesi gereken çelişki budur.
Durdu GÜNEŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder