Aslan ile tilki bir
aradaydı. Tilki aslanın zaman zaman kükrediğini düşünerek temkinli
davranıyordu.
Tilkinin aklına yine
bir soru takılmıştı. Anında kükreyen, öfkelenen aslanla güzel güzel sohbet
etmenin bir sırrı var mıydı? Birazda çekinerek sordu:
-Güçlü olanlar öfkeye
de yatkın olurlar, çünkü öfkelerinin cezasını hep başkası çeker. Oysa seninle
rahat rahat konuşuyoruz. Bunun bir hikmeti var mı ki?
Aslan güldü sonra cevap
verdi:
-Hikmeti ne olacak
Durdu Güneş aynı fıkrada ikimize rol verdi de, kardeş kardeş sohbet ediyoruz.
Yoksa senin bu kadar rahat, benim bu kadar mülayim olmam mümkün mü? Sonra güçlü
olanlar değil zayıf olanlar daha çok öfkelenir. Akıl, dirayet, basiret eksikliğinde
öfke alevlenir.
Sonra diyalog şöyle
devam etti:
Tilki:
-Genelde öfke insanlara
has ama senin kükremen de meşhurdur. İnsanlardaki öfkeyle senin kükremen
arasında fark var mı?
Aslan:
-Biz hayatta kalmak
için kükrerken, enerjimizi odaklaştırıp avımıza yöneltiriz. Bunu bir öfke
saysak bile faydalı öfkedir. Biz insanlar gibi öfkeyi içimize atıp; tansiyon,
ülser, depresyon, migren gibi hastalıklara tutulmayız. Oysa insanların öfkeleri
nefsi zaaflardan kaynaklanır. İçlerine atar kendilerine, dışarı yansıtırlar hem
kendilerine hem çevrelerine zarar verirler. Hatta öyle ki, karar mevkiindeki
insanların öfkeleri bir milleti bile mahvedebilir. Onun için öfke yönetimi,
ülke yönetimi için büyük önem taşır.
Tilki konuşmalardan bir
çıkarsama yapıp son noktayı koydu:
-Mademki, biz fıkra ortamında
öfkeden uzak muhabbet edebiliyoruz. O halde insanlar da hayata mizah katarak
öfkenin mürekkebine su karıştırabilirler.
Durdu GÜNEŞ
(Her güne bir fıkra)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder