Aslan ve Tilki’nin bir gün canları sıkılmış. Efkâr dağıtmak için: “Bu gün müzik dinleyelim. Cırcırböceği gelsin, çalsın söylesin.” demişler.
Cırcırböceği çağrılarak huzura alınmış.
Aslan:
“Bize saz çal, türkü söyle de kulağımız şenlensin. ”demiş.
Cırcırböceği:
“Efendim, emriniz başım üstüne. Ancak türkünün aslı “Türkî”dir. Türke özgüdür. Şarkının aslı “Şarkî”dir. Şarka özgüdür. Bizim ise cırcırî vardır, cırcırlara hastır. İzin verirseniz ben size cırcırî söyleyeyim.” der.
Aslan:
“Tamam, cırcırî söyle ama aslan makamında olsun.”
Cırcırböceği:
“Aslanın makamında, aslan makamında söylenir efendim.”
Aslan:
“Bu işleri iyi biliyorsun, iyi bir makamı hak ettin.”
Cırcırböceği:
“Efendim, lütfetmiş olursunuz.”
Aslan:
“Türkî, Şarkî, cırcırî derken öyle görünüyor ki bu üslupla yükselecek makam bırakmayacaksın.” demiş.
Durdu GÜNEŞ
(Her güne bir fıkra)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder